Jak Eugeniusz Nawrocki wybudował swój Kablonex w Podaninie

Po rodzicach, którzy nie chcieli przystąpić do spółdzielni produkcyjnej (kołchozu) - bo uważali, że najważniejsza jest własność prywatna, Eugeniusz Nawrocki odziedziczył pęd do pracy na własny rachunek.

Jako nastolatek (tuz po szkole) dzierżawiłem 15 hektarów ziemi, na której uprawiał len i zboże. Plony sprzedawał i tak uzbierał pieniądze na swój pierwszy samochód - warszawę garbusa. Auto kupił w 1967 roku, ten jego ,,garbus" był jednym z pierwszych samochodów prywatnych w Chodzieży, może jeszcze trzy, cztery osoby miały własne auta, pozostałe należały do różnych instytucji.
W 1968 roku, 22-letni Eugeniusz Nawrocki miał już plan: rozpocząć działalność gospodarczą.
- Kupiłem nieco nowszą warszawę i zacząłem jeździć jako taksówkarz w Chodzieży, z numerem ,,15" - wspomina. Za kółkiem spędził 6 lat, a później otworzył bar z ,,rożnem" i w tej dziedzinie był pionierem.
- Jako pierwszy w Chodzież poza kiełbasą, sprzedawałem kurczaki z rożna. Szły jak świeże bułeczki. Przed moim punktem ustawiały się kolejki, a jednego dnia, w Dzień Kobiet sprzedałem tonę kurczaków! Dzisiaj to jest nie do pomyślenia - opowiada.
Później w miejscu baru z rożnem, postała restauracja ,,Markiza". Ale energia dalej rozpierała młodego biznesmena. Przy ulicy Asnyka wybudował halę, w której zaczął produkować węże ogrodowe, a następnie przewody elektryczne.
W Podaninie jego ojciec miał ziemię i dał mu działkę, na której Eugeniusz Nawrocki postanowił, w 1989 roku, wybudować nowy zakład, w którym nadal zamierzał produkować przewody elektryczne.
- Wtedy na cztery miesiące wyjechałem do Stanów Zjednoczonych - mówi. - Kiedy wróciłem, miałem już inny plan. Budownictwo słabo się wtedy rozwijało, na przewody elektryczne popytu nie było, postanowiłem, że będę produkować folię i opakowania foliowe.
I tak zaczął się nowy etap firmy, który trwa do dzisiaj. Na początku podaniński ,,Kablonex", to była jedna hala produkcyjna. Obecnie jest to spore przedsiębiorstwo o powierzchni prawie 10 tys. metrów kwadratowych, zatrudniające około 100 osób.