Teatr 44 z Szamocina zagrał "Próbę generalną" w Wyrzysku i Nowej Wsi Ujskiej (ZDJĘCIA)

„Próba generalna” to komedia, która pokazuje, jak wygląda teatr „od kuchni”. Widzowie mogą zobaczyć, w jaki sposób tworzone są spektakle teatralne - i że to wcale nie jest takie łatwe. Jak na komedię przystało, śmiechu jest przy tym co niemiara. Reżyserem spektaklu jest Jan Kajrys.

W ostatnim czasie szamociński Teatr 44 miał okazję zagrać „Próbę generalną” dla seniorów z Wyrzyska i dla pań, które świętowały Dzień Kobiet w Nowej Wsi Ujskiej.

Spektakl w Wyrzysku odbył się w piątek 6 marca 2020 r. Aktorzy z Szamocina wystąpili w Klubie Seniora, działającym w ramach projektu „Wsparcie dla osób starszych, samodzielnych i niepełnosprawnych z terenu gminy Wyrzysk”. Jest on realizowany przez Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Wyrzysku.

Duża dawka humoru i wspaniały kontakt z publicznością sprawiły, że ta ostatnia była szczerze zachwycona występem. Świadczyły o tym szerokie uśmiechy i łzy radości, jakie pojawiły się na twarzach osób oglądających spektakl. Po występie seniorzy zaprosili aktorów na poczęstunek, a panowie z Klubu wręczyli wszystkim paniom kwiaty z okazji Dnia Kobiet.

Z kolei w sobotę 7 marca na zaproszenie Alicji Hajt, sołtys Nowej Wsi Ujskiej, Teatr 44 grał dla pań – mieszkanek sołectwa z okazji Międzynarodowego Dnia Kobiet. Ten występ również został przyjęty bardzo życzliwie.

„Próba generalna” to sztuka, która powstała w czasach międzywojennych dla amatorskich teatrów. W bardzo zabawny sposób ukazuje, jak w teatrach tworzone są spektakle i jakie emocje temu towarzyszą. Często - jak się okazuje - sztuka powstaje w hałasie i wśród kłótni pomiędzy aktorami.

- Sztuka ta idealnie oddaje obraz tego, że reżyser ma zawsze przechlapane w teatrze. Co by się nie stało, zawsze i tak na koniec będzie to jego wina – mówił Jan Kajrys podczas premiery trzeciej odsłony „Próby”, która miała miejsce w grudniu 1997 roku i którą Teatr 44 zainaugurował obchody swojego 25-lecia.

Warto przypomnieć, że aktorzy z Szamocina już wcześniej wystawiali tę sztukę. Pierwszy raz w 1997 roku, po rozstaniu teatru z Lubą Zarembińską, a później – raz jeszcze. Reżyserowała ją wtedy Ida Bocian.