Ostatnie dni głosowania na Człowieka Roku Wielkopolski - nasz kandydat Andrzej Michalski

Andrzej Michalski to nasz kandydat (jeden z trzech) na Człowieka Roku Wielkopolski. oto co ma do powiedzenia.

Robi pan wile rzeczy, ma wiele pasji... Z czego jest pan dumny?
Szczerze? Dumny jestem z tego, że otrzymałem tytuł Człowieka Roku. Nigdy nie zabiegałem o tytuły, ale teraz naprawdę jestem szczęśliwy, że ktoś zauważył jak wiele dobrego Fundacja Tęczowe Dzieciństwo robi dzięki akcji ,,Podaruj dzieciom święta”. W tym roku poprosiłem o wsparcie przy akcji Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych ,,Ziemia Chodzieska”, którego także jestem członkiem. Koleżanki i koledzy włączyli się bardzo chętnie i bardzo aktywnie. Weszli w akcje z zewnątrz i dostrzegli jak wiele ta akcja wnosi do społeczeństwa, dzięki niej nie tylko niesiemy pomoc potrzebującym, ale także kształtujemy postawy młodych ludzi, którzy są wolontariuszami. To Stowarzyszenie nominowało mnie do plebiscytu, to było zaskoczenie. Przez sześć lat bowiem praktycznie w mieście akcja była niezauważana i niedoceniana. Dodam, że włączenie się tej nowej grupy wolontariuszy, dorosłych osób o ustalonej pozycji, bardzo wzbogaciło akcję. Była ona wyjątkowa ze względu na darczyńców, ilość darów i liczbę obdarowanych. Naszą pomocą objęliśmy dzieci w całym powiecie.

Zobacz też:Wszystko o plebiscycie - wyniki

Jakie były początki tej przedświątecznej akcji charytatywnej?
Cała moja praca społeczna związana była zawsze z niesieniem pomocy dzieciom, edukowaniem ich i wychowaniem. Zauważyłem, że w naszym mieście przed świętami są wprawdzie organizowane różne akcje, ale zebrane dary niekoniecznie trafiają do naszych mieszkańców. Postanowiłem, że trzeba zorganizować akcję, która będzie oparta na lokalnych wolontariuszach, lokalnych darczyńcach i w całości będzie trafiać do naszych dzieci. Dzieci, którym potrzebna jest pomoc wskazywane są przez pedagogów szkolnych. Po tych sześciu latach wypracowaliśmy model, dzięki któremu jesteśmy pewni, że pomoc trafia do rodzin i dzieci, które są w potrzebie.

Mówi pan o swojej pasji społecznika. Jak się nią pan ,,zaraził”?
Myślę, że odziedziczyłem ja po ojcu, który zawsze działał i którego wszędzie było pełno. Ja także zawsze próbowałem integrować ludzi do jakiś działań, tak było w szkole, na studiach i później - w dorosłym życiu. Urodziłem się w Chodzieży i teraz tutaj mieszkam, ale przez wiele lat jako wykładowca w Wyższej Oficerskiej Szkole Samochodowej mieszkałem w Pile. Byłem współtwórcą Pilskiego Towarzystwa Pływackiego. Był to początek lat 90, w Pile nasze stowarzyszenie było chyba piąta organizacja pozarządową. Zajęcia prowadziliśmy na basenie wojskowym, a kiedy zlikwidowana została szkoła oficerska przekazaliśmy cały nasz dorobek pilskiemu MOSiR-owi. Byłem także wśród inicjatorów założenia Salezjańskiej Szkoły Podstawowej. Wprawdzie ksiądz Stanisław Skopiak wyprosił mnie z pierwszego spotkania, w którym uczestniczył także ksiądz Andrzej Bryłowski, uznając, że moje pomysły są zbyt ,,fantazyjne”, ale po pewnym czasie sam poprosił mnie do siebie.
Przez dziesięć lat prowadziliśmy szkołę, w której ja między innymi prowadziłem program zdrowego odżywiania. W szkole organizowaliśmy zajęcia przez 12 miesięcy. W ferie zimowe odbywały się zajęcia związane ze sportami zimowymi, a latem jeździliśmy na na obozy żeglarsko-kajakarskie. Kiedy zmienione zostały władze szkoły wraz z księdzem Andrzejem Bryłowskim założyliśmy Fundacja Tęczowe Dzieciństwo. Moim najnowszym pomysłem jest zamiar utworzenia w Chodzieży ośrodka rehabilitacyjno- wychowaczego dla dzieci z różnymi dysfunkcjami. Byłby on na prawach niepublicznej szkoły. Zamierzam zaproponować władzom miasta, by udostępniły mi na ten cel obiekt po zlikwidowanym Ośrodku Dziennej Aktywności Dzieci Niepełnosprawnych.

Jak widać pomysłów panu nie brakuje...
Przekonany jestem bowiem, że nie ma rzeczy niemożliwych. Wystarczy chcieć...