Mieszkańcy powiatu chodzieskiego, którzy byli na Igrzyskach Olimpijskich

Raz na cztery lata płonie znicz olimpijski i my co 4 lata przypominamy naszych olimpijczyków. Niestety,
nie ma ich za wielu.

W 1988 roku w Seulu wystartował chodziarz pochodzący z Chodzieży Zdzisław Szlapkin. Później podczas
paraolimpiad w Atlancie (1996), Sydney (2000) i Atenach (2004) świetne występy miała Jagoda
Polasik. A na pierwszych Młodzieżowych Igrzyskach Olimpijskich w Singapurze (2010) jeździec Wojciech Dahlke
z Budzynia zajął pierwsze miejsce w drużynie Europa oraz był szósty w zawodach indywidualnych w sokach przez przeszkody.
Bliscy udziału w olimpiadach byli także swego czasu triathlonistka Monika Smaruj oraz trenujący strzelectwo Dariusz Czerwień. Niestety nie powiodło im się.

Ze Zdzisławem Szlapkinem kontaktowaliśmy się kilka lat temu. Mieszkał wówczas w Poznaniu i opowiadał, że start
w olimpiadzie było niezwykłym przeżyciem. Zapewniał, że gdyby miał zaczynać życie od początku, to poświęciłby młodzieńcze lata na uprawianie sportu. Na olimpiadę Zbigniew Szlapkin pojechał jako mistrz kraju w chodzie na 20 kilometrów i ośmiokrotny mistrz na dystansach 10 i 5-kilometrowych.
Sam udział w igrzyskach wspominał wtedy tak: - Kiedy szedłem z najlepszymi sportowcami w czasie rozpoczęcia
Igrzysk Olimpijskich wiedziałem, że osiągnąłem wszystko. Byłem dumny z jasnego kapelusza i jasnego garnituru, i wiedziałem, że dam z siebie wszystko. Do zawodów byłem przygotowany doskonale. Miałem trzeci, czwarty
czas na świecie. Przed wyjazdem na olimpiadę z marszu, na treningu pobiłem rekord Polski. W Seulu chciałem pokazać na co mnie stać. Wszyscy byliśmy pewni sukcesu. Na drugi dzień po przyjeździe ruszyliśmy ostro
do treningu i niestety, przesadziliśmy. Nie przeszedłem aklimatyzacji. Ledwo wystartowałem w zawodach i już
wiedziałem, że dobrego miejsca nie będzie. Po drugim kilometrze miałem dość wszystkiego, właściwie powinienem zejść z trasy. Nogi mi siadały, byłem zupełnie bez formy.
Zdzisław zajął 36 miejsce. Po Olimpiadzie jeszcze przez dwa lata trenował, ale zrezygnował
ostatecznie w 1990 roku. Miał 29 lat.

Jagoda Polasik zmarła w maju 2016 roku, po ciężkiej chorobie. Jagoda Polasik urodziła się w Chodzieży, ale swoje dorosłe życie spędziła w Poznaniu i Warszawie. Do Chodzieży przyjeżdżała w odwiedziny do znajomych.
Jagoda Polasik była paraolimpijką, jej dyscypliną była szermierka na wózkach. Od kiedy bowiem zachorowała
w młodości na zapalenie rdzenia kręgowego, poruszała się o kulach. Mimo wielu przeciwności odnosiiła wiele sukcesów, na sportowych arenach. Najważniejsze były oczywiście trofea olimpijskie: zdobyła
bowiem srebrny medal w Atlancie (1996) w szpadzie indywidualnie, 3 złote medale w Sydney
(2000) szpada indywidualnie, szpada drużynowo, floret drużynowo oraz brązowy medal
w Atenach 2004 floret drużynowo.
Bolało ja, czego dawała wyraz w rozmowach z dziennikarzami, że sportowcy paraolimpijscy nie
są traktowani tak samo, jak sportowcy pełnosprawni.

Wojciech Dahlke jeździ na koniach od dziecka. Trenował w Kłosie Budzyń pod okiem ojca
- Antoniego. Wystartował na pierwszych Igrzyskach Młodzieży w Singapurze i odniósł
ogromny sukces: złoto drużyny

Wojciech Dahlke nie porzucił sportu, wciąż można go spotkać na zawodach jeździeckich w skokach przez przeszkody.