Kryształowa Gwiazda dla policjantki z Chodzieży

„Kryształowe Gwiazdy” już po raz 13. zostały wczoraj wręczone policjantkom i policjantom, którzy uratowali ludzkie życie, wykazując się szczególną odwagą i determinacją w niesieniu pomocy drugiemu człowiekowi. Wyróżnienia, które trafiły do rąk 124 wielkopolskich stróżów prawa, ufundowane zostały przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w Poznaniu i Zarząd Wojewódzki NSZZ Policjantów województwa wielkopolskiego.
Wśród wyróżnionych policjantów ,,Kryształową Gwiazdą" jest kom. Agnieszka BORNIKOWSKA – policjantka z Komendy Powiatowej Policji w Chodzież.
4 stycznia 2017 roku pełniła służbę na stanowisku kierowania KPP w Chodzieży. W sposób profesjonalny, przez telefon, udzieliła pomocy matce - nieprzytomnego 8-letniego dziecka. Poszkodowane dziecko miało silny atak padaczkowy i dzięki prawidłowej reakcji policjantki udało się zapobiec tragedii.
Oto co wówczas mówiła nam policjantka, przypominamy wywiad.
Ten telefon roztrzęsionej mamy zaskoczył panią? Czy może w pani pracy zdarzają sie podobne - zaskakujące sytuacje?

Dyżurny Policji przyjmując telefoniczne zgłoszenie nigdy nie wie czego ono będzie dotyczyć. Każde zgłoszenie traktujemy poważnie, jeśli nawet wydaje się, że po prostu jakaś pijana osoba dzwoni, aby pogadać, trzeba zachować czujność - bo może na przykład się okazać w trakcie rozmowy, że potrzebuje ona pomocy... W sytuacji gdy zgłaszający zdarzenie robi to w silnych emocjach, a przekazywane informacje są bardzo chaotyczne, przede wszystkim staramy się taką osobę uspokoić. Nie jest to łatwe. Staramy się wychwycić słowa ,,klucze”, które pozwolą określić z jakim wydarzeniem mamy do czynienia, a przede wszystkim ustalić, gdzie to wydarzenie miało miejsce tak, aby móc skierować pod odpowiedni adres wszystkie, potrzebne służby. Mając już te informacje i wiedząc, że zagrożone jest czyjeś życie lub zdrowie wiemy, że wtedy zaczyna się wyścig z czasem. Tak było właśnie w przypadku tego zgłoszenia. Zanim dzwoniąca kobieta zorientowała się, że trwa już połączenie słyszałam jak krzyczała, by dziecko oddychało i otworzyło oczka. Słyszałam jej rozpaczliwe wołanie, wypowiadała imię dziewczynki. Była pewna, że dodzwoniła się na pogotowie. Poprosiłam, aby się uspokoiła, uzyskałam niezbędne informacje i poinstruowałam matkę, co ma robić. Jednocześnie skontaktowałam się z dyspozytorem ratownictwa medycznego. Wiedząc, że dziecko zaczęło oddychać, mogłam przerwać połączenie.

Kiedy umieściliśmy materiał na naszym profilu FB, zyskał rekordową liczbę polubień, zebrała Pani wiele miłych komentarzy. Zrobiła pani coś, co u innych wywołuje tak pozytywne uczucia?

Działam zawsze z potrzeby serca. Tak wychowali mnie moi rodzice: mama - nauczycielka i tata - policjant. Mam też wspaniałą siostrę i mężczyznę obok, który wspiera mnie we wszystkim co robię. Jestem szczęśliwa i to jest recepta na życie. Dziękuję więc wszystkim, dzięki którym jestem właśnie taka. Uratowanie życia, czy niesienie pomocy, to nie tylko moja zasługa, ale całej komendy, bo to tutaj dostałam możliwość takiej właśnie pracy.

Czy została pani policjantką, bo taki miała pani plan na życie, czy może trochę przez przypadek?

Nie było to moje marzenie. Studiowałam gospodarkę przestrzenną i właściwie aż do dnia obrony pracy magisterskiej, nie wiązałam swojej przyszłości z policją. To był nagły impuls: uznałam, że moja wiedza może przydać się w policji. Zaczynałam 20 lat temu i wówczas zawód ten stawał się popularny wśród kobiet. Zaczynałam służbę w Szkole Policji, w Pile, później pracowałam w Komendzie Głównej, a sześć lat temu przyszłam do Chodzieży. Pracę na Stanowisku Kierowania zaczynałam z kolegą, który już odszedł na emeryturę, ale nauczył mnie wszystkiego, był takim moim ,,guru”. Choć policjantką zostałam trochę przez przypadek, to nigdy tego nie żałowałam. Zresztą, nie żałuje żadnych moich decyzji.