Konrad i jego babcia Maria - mają już tylko siebie

Słuchając historii Konrada Steltera z Szamocina trudno nie poczuć buntu: to niesprawiedliwe, że niektórzy mają zawsze pod górkę.
Mężczyzna szybko się wzrusza, szczególnie gdy mówi o tym, jakim wsparciem była dla niego babcia i jak on teraz zamierza, ile tylko sił będzie miał, starać się, aby lata jej starości minęły w spokoju.
- Pewnie, niektórzy oddaliby babcię do domu opieki, ale ja wiem, że ona by tam nie przeżyła - mówi i płacze. - Babcia wojnę przeżyła, obóz, zawsze była wsparciem, oparciem i twarda była...A teraz miałaby trafić do domu opieki...

Konrad od dziecka był schorowany, być może - tak on sam podejrzewa - dostał w genach chorobę po mamie, która miała cukrzycę. On też ma cukrzycę, przeszczepioną nerkę, amputowaną nogę, ubytek wzroku, a do tego kręgosłup boli... A to nie wszystkie schorzenia. Pokazuje dwie pełne reklamówki leków, to jego ,,zapas” miesięczny.

Maria Witwicka ma 91 lat i choć zawsze była twarda, to 3 tygodnie temu upadła i doznała złamania szyjki kości udowej. Została zoperowana, ma wstawioną endoprotezę, ale teraz nie wstaje, nie chodzi, potrzebuje opieki 24 godziny na dobę.
- Ciągle biedna mnie woła - mówi Konrad. - Została mi tylko ona.
Ojca - lepiej w ogóle nie wspominać, i najlepiej, aby w ogóle nie wracał do swojej części domu. Konrad mówi, że wycierpiała przez niego i jego picie cała rodzina.
Mama zmarła 19 miesięcy temu, a dwa miesiące temu zmarła jego siostra Basia...

- Babcia jak zachorowała, to wciąż powtarzała, że chce do Basi, że tam jej będzie lepiej. Biedna... Ale ja jej nie dałem się załamywać - mówi. - Przyniosłem zaostrzona haczkę i mówiłem: babcia trzeba będzie twoje kwiatki opielić... I tak powoli babcia się podnosi.

Maria Witwicka niewiele mówi, zapewnia, że wnuk jest dobry, opiekuje się nią i dobrze im razem. Jak mówi pan Konrad, babcia wspierała go bardzo, gdy amputowano mu nogę i on wówczas stracił chęci do żyć...

Do swojej dyspozycji mają pół niewielkiego domu: pokój, kuchnię, łazienkę. Jest skromnie, ale schludnie i wygodnie. Choć wtorek był deszczowy i nieprzyjemny, w mieszkaniu panowała przyjemna temperatura. - Od rana palę w ,,kozie”, aby babci było ciepło - tłumaczy.
Mieszkanie jest właśnie remontowane.
- Koledzy mnie bardzo wspierają - mówi pan Konrad i nie może powstrzymać łez, gdy dziękuje wszystkim, którzy mu pomagają. - Nazwisk nie podam, ale te osoby będą wiedziały...
Przyznaje, że na ten remont zaciągnął kredyt - w sumie 12 tys. złotych ma do spłacenia. Jeszcze jak siostra żyła, to na spółkę go spłacali i było nieźle. Ale teraz jest ciężko. On ma rentę socjalną - jak mówi 1100 złotych plus 300 zł dodatku po mamie, a babcia ma rentę rolniczą niecałe 1100 złotych.

Ciężko im dwóm chorym osobom z tego wyżyć. Wiadomo, wszystko kosztuje, choć Konrad przyznaje, że otrzymuje pomoc od kolegów, sąsiadów, burmistrza, rodzina babci pomaga. Na dwie godziny przychodzi opiekunka do babci, obiady też pewnie mogli by otrzymywać, ale on woli sam gotować.

- Gotuję takie bardziej jałowe jedzenie, aby babci na żołądek nie szkodziło, no i mi też potrzebna dieta... Poza tym mam czym myśli zająć - mówi.
Łatwo nie jest dwóm schorowanym osobom, ale dają radę. Pan Konrad kuśtykając, babcia doradzając...
Potrzebują jedynie pomocy w spłaceniu kredytu, może na wykupienie dodatkowej rehabilitacji, nowy wózek inwalidzki też by się przydał...Jeśli ktoś chciałby wesprzeć pana Konrada i jego babcię, proszony jest o kontakt: 601751980.