Dzień Kobiet 2020 w Chodzieży i powiecie chodzieskim: Oto nasi "samorządowcy w spódnicy" (ZDJĘCIA)

28 listopada 1918 roku Józef Piłsudski podpisał Dekret Naczelnika Państwa o ordynacji wyborczej. W ten sposób Polki uzyskały prawa wyborcze, które od dekad  – obok dostępu do edukacji – pozostawały na szczycie listy postulatów wysuwanych przez polskie emancypantki. Choć dziś polityka wciąż uznawana jest za dziedzinę raczej męską, nie brakuje pań, które świetnie sobie w niej radzą. Mieliśmy już kobiety – premierów, a także kandydatki na prezydenta. Jedna z nich, Małgorzata Kidawa-Błońska, będzie walczyła o fotel głowy państwa w nadchodzących wyborach.

Również w samorządzie „pierwiastek żeński” staje się od jakiegoś czasu coraz bardziej widoczny, a głos kobiet – coraz wyraźniej słyszalny. I nie chodzi o samą kadrę urzędniczą, która niemal wszędzie jest dość mocno sfeminizowana, lecz o eksponowane funkcje: burmistrzów, wójtów, przewodniczących rad…

Sekretarzem Gminy Budzyń od 2016 roku jest Ewa Kasperczak, która zajmuje jednocześnie stanowisko kierownika Urzędu Stanu Cywilnego (to ostatnie – od 2006 roku).

W Chodzieży już kolejną kadencję na czele Rady Miejskiej stoi Mirosława Kutnik, która W 2013 roku została nominowana przez czytelników „Chodzieżanina” do tytułu „Kobiety Przedsiębiorczej Powiatu Chodzieskiego”. Jak wówczas mówiła – samorząd to jednocześnie jej praca i pasja. Od początku kierowania radą udowadniała, że jest osobą stanowczą i konsekwentną. Jej kultura osobista i znajomość zagadnień samorządu powodują, że posiedzenia chodzieskich radnych zawsze mają wysoki poziom merytoryczny.

Rada Gminy Chodzież również ma przewodniczącą – Ewę Śliwińską. Funkcję objęła niespełna rok temu (w maju 2019 roku), po tym, gdy dotychczasowy przewodniczący Roman Trzebny ze względów zdrowotnych postanowił zrezygnować z kierowania radą. Jej kandydatura uzyskała jednogłośne poparcie. Ona sama tuż po wyborze komentowała:
- Nie oczekiwałam tego, ale będę się starała godnie reprezentować całą radę i panią wójt, tak by nie zawieść waszego zaufania.

Warto również przypomnieć, że w poprzednich kadencjach pracami rady gminy kierowała Maria Jahnz.

Można powiedzieć, że gmina Chodzież ma wyjątkowe szczęście do pań, bo w kobiecych rękach znajdują się także trzy inne ważne stanowiska samorządowe: czyli stanowisko wójta, jego zastępcy i sekretarza. Jak pracuje się w takim „babskim” gronie? Wójt Kamila Szejner mówi krótko:
- Jeśli samorząd jest czyjąś pasją, to płeć nie ma najmniejszego znaczenia.

Dlatego ona nie ma żadnych powodów, aby narzekać na współpracę z wicewójt Ewą Kubiś czy sekretarz Katarzyną Staśkowiak. Cały zespół – jak podkreśla – ma zresztą świetny. Nie brakuje w nim osób od lat związanych z samorządem. W gronie urzędników jest jedynie dwóch panów, a od 1 marca gmina ma sześciu pracowników – mężczyzn, którzy zostali zatrudnieni w ramach prac interwencyjnych i zajmują się różnymi sprawami gospodarczymi. Poza tym „pierwiastek męski” reprezentują radni i sołtysi.

Nim Kamila Szejner została wójtem gminy Chodzież, udzielała się w wielu stowarzyszeniach i organizacjach. Była między innymi przewodniczącą KGW. Mieszkańcy docenili jej aktywność powierzając jej w 2006 r. mandat radnej. Później jej poprzednik, Zbigniew Salwa, powierzył jej funkcję swojego zastępcy.

W 2014 r. wystartowała w wyborach na wójta z własnego komitetu Nasza Gmina Naszą Szansą. Nie miała kontrkandydata. Za jej kandydaturą głosowało 1843 wyborców – czyli ponad 85 procent osób, które poszły do urn.

Zdaniem wójt Kamili Szejner wielkim atutem kobiet, który bardzo przydaje się w samorządzie, jest ich wielozadaniowość.
- Potrafimy godzić i „ogarniać” wiele rzeczy naraz: spotkania w pracy, zakupy, prace domowe, wywiadówkę dziecka… - wymienia.

Z mężczyznami również lubi współpracować, choć według niej najlepiej sprawdzają się w biznesie i jako kierownicy nadzoru, bo wielu z nich to typowi „zadaniowcy”. Komunikacja z nimi jest przeważnie krótka i konkretna. Z kolei kobiety – jak mówi wójt Kamila Szejner – trzeba umieć „czytać między wierszami”.
- Poza tym wyróżnia nas intuicja, która „wyostrza” się z wiekiem – dodaje.

- My, kobiety, mamy dużą potrzebę kontaktu z innymi kobietami, integracji, otaczania się ludźmi. Mój mąż czy teść wolą raczej odpocząć przed telewizorem lub komputerem, niż chodzić na jakieś spotkania. Natomiast kobiety są aktywne i dlatego to właśnie one stanowią trzon wielu stowarzyszeń. Nie tylko pracujemy, zajmujemy się dziećmi i wnukami, ale też podróżujemy i udzielamy się w wielu innych dziedzinach. W samorządzie również będzie nas z biegiem czasu coraz więcej – przekonuje Kamila Szejner.

Renata Młynarczyk, której udaje się skutecznie godzić dwie wymagające funkcje: zastępcy burmistrza Szamocina i sekretarza gminy, wiele zawdzięcza nie tylko własnej ambicji, ale także wsparciu ze strony męża i burmistrza Eugeniusza Kucnera.

Z mężem rozumieją się praktycznie bez słów.
- Obowiązki dzielimy w sposób zupełnie spontaniczny. Kiedy mąż widzi, że pochłania mnie praca przy laptopie i dokumentach, przejmuje sprzątanie i gotowanie obiadu- mówi Renata Młynarczyk.

Jako zastępca burmistrza posiada upoważnienia do podpisywania umów i wydawania decyzji oraz do reprezentowania gminy w sprawach partnerskich i na zewnątrz. Z kolei praca sekretarza to przede wszystkim sporo tzw. „roboty papierkowej”. Poza tym Renata Młynarczyk organizuje i koordynuje różne projekty realizowane przy udziale środków zewnętrznych. Niedawno zakończyła pracę nad projektem „Cyfrowa Polska”. W kolejce czekają już następne przedsięwzięcia: utworzenie Uniwersytetu Trzeciego Wieku lub Klubu Seniora (w zależności od tego, na co będzie zapotrzebowanie) oraz powołanie rady młodzieżowej…

Z Urzędem Miasta i Gminy Szamocin związana jest od 2001 roku. Przeszła różne szczeble: zaczynała jako goniec, potem pracowała w kasie i była inspektorem ds. wymiaru podatków, aż wreszcie w 2017 roku została wiceburmistrzem.

- Pan burmistrz chciał początkowo powierzyć mi funkcję kierownika USC. Uznał jednak, że to by zupełnie nie pasowało do mojego temperamentu – śmieje się Renata Młynarczyk.

Nie kryje, że zawsze była osobą bardzo ambitną. Z wykształcenia jest technikiem ekonomistą, ale w trakcie pracy podnosiła swoje kwalifikacje i m.in. ukończyła studia. Choć musiała je godzić również z wychowaniem dzieci, nie opuściła ani jednego wykładu i otrzymała dyplom z wyróżnieniem. Dziś jej synowie są już dorośli i obaj pracują za granicą.

- Za jeden ze swoich największych sukcesów uważam to, że wspólnie z mężem wychowaliśmy ich na osoby bardzo „rodzinne” i uczuciowe. Kontakt telefoniczny mamy właściwie codziennie. Regularnie też się nawzajem odwiedzamy – mówi Renata Młynarczyk.

Święto to, jak się okazuje, ma wiele różnych źródeł. Historycy doszukują się jego początków w starożytności, a dokładniej – w obchodach rozpoczęcia nowego roku, które organizowano w starożytnym Rzymie i które były związane również z kultem macierzyństwa i płodności. Kobiety dostawały wówczas od swoich mężów drobne upominki.

Współczesny Dzień Kobiet ma podłoże feministyczne i jest związany z protestem, który miał miejsce 8 marca 1908 roku w Nowym Jorku. Kobiety wyszły wówczas na ulice, domagając się praw wyborczych i lepszych warunków pracy. Strajk zakończył się tragicznie: w jego trakcie wybuchł pożar, w którym zginęło 126 kobiet. Obchody pierwszej rocznicy tych wydarzeń uważa się za pierwsze obchody Dnia Kobiet.