CHODZIEŻ, PIŁA - Oficer dyżurny uratował życie desperatowi

– Dyżurny, który odebrał telefon, słyszał w jego głosie zmęczenie i desperację – mówi Jarosław Górski. – Powiedział, że mu pomoże.
Może właśnie na takie słowa liczył niedoszły samobójca, który ukrył się w lesie za Jeziorem Strzeleckim. Dyżurny umówił się z nim, że wyśle tam radiowozy, że zrobią dużo hałasu, że ma iść w ich stronę... Więcej nie zdążył mu powiedzieć: w telefonie desperata wyczerpała się bateria. To, co zdążył, wystarczyło, by uratować życie 43-latka; czekał, aż nadjadą radiowozy.

– Taki telefon to rzadkość – mówi Andrzej Borowiak, rzecznik wielkopolskiej policji. – Przeważnie dzwoni ktoś z rodziny, sąsiad czy przypadkowa osoba.
Chodzież nie jest jednak jedynym wyjątkiem: tylko w styczniu i w lutym 2009 r. dyżurny pilskiej komendy odebrał trzy takie telefony. Dwóch desperatów chciało skakać z mostu, trzeci powiesić się na pomniku Jana Pawła II. W dwóch pierwszych przypadkach wysłano na miejsce policyjnego mediatora. W trzecim skutecznie interweniował zwykły patrol.

– O ile mediatorzy przeszli odpowiednie specjalistyczne szkolenie, to policjanci prewencji w takich sytuacjach opierają się na własnym doświadczeniu – mówi Andrzej Borowiak. – Oni też codziennie „negocjują”, czy to ze sprawcami przemocy domowej, czy to z ich ofiarami, żeby złożyły zawiadomienie.
Z takiego właśnie zawodowego doświadczenia skorzystał chodzieski dyżurny, również policjant „pierwszego kontaktu”.

– To policjant z 25-letnim stażem pracy, który od kilkunastu lat pracuje na stanowisku oficera dyżurnego – potwierdza Jarosław Górski.
– To, że te osoby zadzwoniły właśnie na policję, dobrze świadczy o tej ostatniej – mówi psycholog kliniczny Klaudia Giese-Szczap. – Żeby do kogoś zadzwonić, musimy mieć do niego zaufanie. Oni najwyraźniej je mieli, skoro liczyli, że to ich „duże” wołanie nie zostanie zlekceważone, że po drugiej stronie usłyszą człowieka, który będzie mógł im pomóc.

To, że dzwonią, wcale nie oznacza, że ich groźby odebrania sobie życia nie były poważne, że tylko chcieli kogoś nastraszyć.
– Nikt bez powodu nie mówi takich słów, a często, niestety, takie słowa poprzedzają czyny – mówi Klaudia Giese-Szczap. – Takie osoby na pewno potrzebują pomocy lekarza.

Tej pierwszej pomocy udzielają im jednak policjanci. I jak na razie mają stuprocentową skuteczność.
– Nie przypominam sobie sytuacji, w której desperat skończyłby ze sobą na oczach policji – mówi Andrzej Borowiak. – Zawsze udaje się ich od tego odwieść.