Niedoczynność tarczycy a masa ciała - wskazówki dla Dietetytka

DOKUCZLIWE KONSEKWENCJE NIEDOCZYNNOŚCI TARCZYCY

Pacjenci z niedoczynnością gruczołu tarczowego muszą stawiać czoła codziennym nieprzyjemnościom wywołanym przez chorobę. Do najczęściej wymienianych problemów (a tym samym objawów choroby) należą:

• - Zwolniony metabolizm, a w konsekwencji wzrost masy ciała
• - Uczucie zimna
• - Sucha skóra
• - Zaparcia
• - Senność
• - Brak sił
• - Problemy z układem nerwowym, jak np. obniżony nastrój (nawet depresja!), spowolnienie ruchowe oraz mentalne, dekoncentracja, pogorszenie pamięci, otępienie, utrata motywacji do działania
• - Niskie ciśnienie
• - Wypadanie włosów, osłabienie płytki paznokciowej

FARMAKOTERAPIA A NIEDOCZYNNOŚĆ TARCZYCY

Przy niedoczynności tarczycy, dochodzi do upośledzonej produkcji hormonów tarczycy, stąd klasyczna terapia zakłada suplementację tyroksyny (T4 – razem z T3 stanowią 2 podstawowe hormony tarczycy).

Prawidłowo dobrana dawka leku (Lewotyroksyny) powinna niwelować wspomniane objawy, w tym przyrost masy ciała. Powszechną wymówką osób z nadwagą i otyłością jest diagnoza niedoczynności tarczycy. Jeżeli jednak zaburzenie narządu jest wyrównane lekiem (stwierdzone na podstawie prawidłowych wyników TSH, T3 i T4, uzyskanych w badaniu laboratoryjnym) argument choroby nie jest istotny i nie należy brać go na poważnie.

Dwa klasyczne preparaty Lewotyroksyny najczęściej przepisywane przez endokrynologów to Euthyrox i Letrox, dostępne w różnych dawkach terapeutycznych. Jednak „cudowna tabletka” może nie zadziałać w pełni jeśli nie zostaną wyeliminowane pewne czynniki. Jakie?

DIETOTERPIA W NIEDCZYNNOŚCI TARCZYCY

Pierwszym najczęściej kojarzoną interwencją dietetyczną przy niedoczynności tarczycy jest redukcja masy ciała. To nie tylko kwestia estetyczna, ale również ryzyko wielu chorób cywilizacyjnych, w tym insulinooporności, cukrzycy typu 2, zaburzeń lipidowych, chorób układu krwionośnego, a nawet nowotworów. Mając na uwadze wagę problemu nie należy go bagatelizować, ani byle jak podchodzić do jego rozwiązania. Dieta redukcyjna powinna zostać połączona z odpowiednią aktywnością fizyczną. Te dwie interwencje powinny być skrojone pod indywidualną sytuację zdrowotną pacjenta, by kompleksowo zadbały i wzięły pod uwagę ogólny stan zdrowia. Dlatego odradza się stosowanie interwencji na „własną rękę” – w przypadku diety może szybko zniechęcić, spowodować niedobory żywieniowe, pogorszyć inne parametry zdrowotne. Niewłaściwa aktywność może skończyć się ciężką kontuzją, a w efekcie unieruchomieniem oraz w najgorszym wypadku zaburzeniami pracy serca.

Jak temu zaradzić? Poprosić o pomoc! Warto znaleźć dietetyka np. w Warszawie specjalizującego się w chorobach endokrynologicznych. Jeżeli nie wiesz jak go znaleźć, skorzystaj ze strony https://kcalmar.com/dietetycy/warszawa/ która oferuje wyszukiwarkę dietetyków. Szukając odpowiedniej osoby na stronie można zobaczyć jej profil razem ze specjalizacjami, opiniami, informacjami nt. wykształcenia, czy też innymi pasjami, zainteresowaniami specjalisty. Serwis pokazuje również cenniki poszczególnych dietetyków, lokalizację gabinetu, w tym przypadku na terenie Warszawy i opis formy współpracy. Część dietetyków ma również wykształcenie w kierunku sportowym. W takim wypadku może on doradzić odpowiedni zakres aktywności fizycznej.

INTERAKCJE LEKU Z ŻYWNOŚCIĄ

Niestety większość lekarzy nie poda wskazówek na temat żywienia podczas przyjmowania hormonów tarczycy, a jest to bardzo istotny czynnik, który może hamować skuteczność terapii. O czym powinien poinformować Cię dietetyk?

1. Lek należy spożywać na czczo 30 min. przed przyjęciem posiłku.
2. Lek należy popić małą ilością wody i do 30 minut nie pić innych napojów, w tym herbaty i kawy!
3. Podczas terapii należy wystrzegać się produktów sojowych (np. nasiona soi, tofu, tempeh, mleko sojowe, kotlety sojowe, natto, parówki sojowe itp.). Zmniejszają one absorbcję leku.
4. Powinno się unikać nadmiernej ilości błonnika (ale nie ilości błonnika zalecanej dla populacji!) - w nadmiarze może on zmniejszać stężenie leku nawet o 51%.
5. Suplementacja wapniem obniża skuteczność terapeutyczną Lewotyroksyny. Tak samo dieta bardzo obfitująca w wapń.
6. Należy unikać papai, zaburzającej wchłanianie jelitowe leku.
7. Lepiej unikać spożycia kawy w niedługim czasie po przyjęciu leku.

Te czynniki pokazują jak ważna jest kwestia żywieniowa podczas leczenia. Dlatego najlepiej zgłosić się do specjalisty żywieniowego, którym jest dietetyk po skończonych studiach dietetycznych. Zdobyta wiedza w zakresie farmakologii oraz innych przedmiotów medycznych połączona z wiedzą żywieniową przyczynia się do prawidłowej opieki dietetycznej (ułożonej diety w aplikacji do układania jadłospisów lub edukacji żywieniowej), stanowiąc cześć terapeutycznej interwencji medycznej.