Na bocznicy, obok pięknie wyremontowanego budynku stacji, stoi siedem wagonów. Należą do teatrów; mieszczą się w nich warsztaty, magazyny, świetlica i pokoje dla uczestników projektów teatralnych. Lokomotywa przedsiębiorstwa kolejowego EVB przewozi owo mobilne zaplecze teatru we wskazane miejsca.
Pierwszy teatr Das Letzte Kleinod, specjalizujący się w wielkich, dokumentalnych projektach, często międzynarodowych, prowadzi Jens-Erwin Siemssen. Natomiast Manufraktur Theater firmuje jego żona Juliane Lenssen.
Luba Zarembińska, twórca Stacji Szamocin i Juliane Lenssen poznały się przed laty na studiach lalkarskich w Białymstoku. Kiedy po kilku latach przerwy wznowiły kontakty okazało się, że obie założyły teatry w opuszczonych dworcach kolejowych. Ta osobista i zawodowa przyjaźń co jakiś czas zakwita wspólnym projektem. Na przykład w 2000 roku zespoły Jensa, Juliane i Luby realizowały projekt teatralny w wagonie przetaczanym przez dworce Polski i Niemiec, był on zatytułowany „Km.14,7” i traktował o losach mieszkańców Szamocina, Polaków i Żydów, deportowanych do niewolniczej pracy i obozów zagłady.
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
